هر سال روز 22 آپریل که میشه دوم یا سوم اردیبهشت ماه شمسی در بعضی سالها، روز جهانی زمین پاک و حفظ محیط زیسته که در کل با نام روز زمین نام گذاری شده؛ در واقع در این روز سعی بر افزایش آگاهی و قدردانی از کرّه زمین و راهکارهایی در رابطه با حفظ محیط زیست ارائه میشه و فعالیت هایی صورت میپذیره. شاید براتون جالب باشه و همونطورکه همه میدونیم، زمان فصل بهار در نیم کره شمالی زمین به نسبت نیم کره جنوبی متفاوته و فصول مختلفی همزمان در جریان هستن پس انتخاب یک روز به عنوان روز زمین و محیط زیست برای یونسکو و سازمان ملل متحّد که میخواستن حتماً این روز در فصل بهار باشه، کار بسیار سختی بود تا زمانی که یک فعال صلح با نام جان مک کانل این روز رو در سال 1969 در اجلاس یونسکو پیشنهاد داد چرا که آب و هوای همه کشورهای کره زمین در این روز اصطلاحاً به حالت اعتدال بهاری در جریان هست، انتخاب شد که از آن سال تا به امروز خیلی از کشورها با فرا رسیدن این روز و هفته پیش روی آن، اقدام به برگزاری جشن زمین و فعالیت های زیست محیطی میکنن و به کودکان و بزرگترها آموزش هایی در جهت محیط زیست خود ارائه میدن تا هرکسی حتّی کوچک هم که باشه بتونه سهمی در حفظ کرّه زمین و محیط زیست داشته باشه و هر کسی در هر شغلی که هست، یکی از نکاتی که باید حتماً رعایت کنه همین مسئله محیط زیسته که ما موظف هستیم در هر جایگاهی هستیم باید محیط زندگی خودمون رو حفظ کنیم و بهش آسیب نزنیم یعنی اینکه شغل ما که طلاسازیه باید بدونیم که برای حفظ محیط زیستمون چه کارهایی انجام بدیم و شاید به خاطر فعالیتی که داریم انجام میدیم بیشتر از بقیه مشاغل به محیط زیست اهمیت بدیم که در ادامه بهت میگم که چرا باید بیشتر از به این مسئله توجه کنیم.

اولّین نکته ای که در طلاسازی باید بررسی بشه با توجه به اینکه عمده فعالیت ساخت طلا و جواهرات با استفاده از اسیدهاست به همین علّت مادّه خطرناک و کشنده سیانور و گازهایی که تولید میشه به شدّت سمّی هستن به طور مثال گاز H2SO4 که بعد از اسیدکاری در حالت عادی منتشر میشه باعث سوزش گلو و تنگی نفس، سوزش چشم و کاهش دید میشه که برای خود طلاسازان و همینطور به مردمان مقیم اطراف اون کارگاه بسیار خطرناکه که باعث بروز خطرات جسمانی جبران ناپذیری میشه که اصولاً کارگاه های طلاسازی از جمله ما در آکادمی اردوان آنوش با قراردادن فیلترها و هواکش های مخصوص از این خطرات جلوگیری کردیم و دیگر این گازها در محیط منتشر نمیشن و محیط زیست اطراف حفظ میشه.

دومین مسئله در رابطه با طلاسازی ورود طلا و اسید های مختلف به فاضلاب شهری هستن که حضور طلا در یک محیط برای طولانی مدّت، تولید گازهای سمّی میکنه و همینطور وجود اسیدها باعث از بین رفتن پوشش گیاهی در منطقه میشه که در ادامه با کاهش تولید اکسیژن توسط گیاهان منجر به کمبود اکسیژن میشه که حداقل برای ما انسان ها یک مسئله حیاتیه که بدیهیه برای ادامه زندگی نیاز به اکسیژن داریم، شاید بِگی مگر چقدر این اسیدها روی پوشش گیاهی و اکسیژن تأثیر دارن که باعث به خطر افتادن سلامتیمون بشه؟ در پاسخ انقدر این اسیدها و طلا تأثیرگذار بودن که در شهر اصفهان که پایتخت تولید طلا در کشورمون با تولید بیش از60 درصد پرچمدار طلای ایرانه انقدر با شکایت مردم و اعتراضات همراه بود که منجر به پلمب چند صد کارگاه و مخصوصاً کارگاه های غیر قانونی بود که حتّی هوای منطقه رو تغییر داده بود که در نتیجه سازمان محیط زیست و نهادهای نظارتی کارگاه های طلاسازی رو از شهر خارج کردن و در حاشیه شهر اصفهان مستقر کردند تا به کلّی این مسئله از هوای شهر رفع بشه. در کارگاه خودمون هم و در آکادمی اردوان آنوش دوره هایی که از اسید استفاده میشه علاوه بر دوره طلاسازی، میشه دوره اچینگ رو نام بُرد که به صورت تخصصی با اسیدکاری تولید محصول میشه که ما به هیچ وجه اجازه ورود این اسیدها رو فاضلاب شهری نمیدیم تا شاهد مخاطراتی که به همراه داره نباشیم؛ جالبه بِدونی که کارگاه های طلاسازی برای اینکه کسری طلا نداشته باشن و طلای کمتری به عنوان طلای هدر رفته داشته باشن، از هر طریق و فرایندی سعی میکنن که طلاشون رو حفظ کنن و حتّی فاضلابشون رو به طور کلّی از فاضلاب شهری جدا میکنن که این مسئله با اینکه برای اونها سود داره، خداروشکر برای محیط زیست هم سرشار از منفعته که در نتیجه مانع از ورود گازها و ماده های سمّی به اون میشه.

امیدواریم همه ما این مسئولیت اجتماعی که به عهده داریم رو بتونیم به نحو احسنت انجامش بدیم و همینطور برای ترویج دانش حفظ محیط زیست و این کرّه خاکی که در اون داریم زندگی میکنیم، قدم های مثبت برداریم.

در آخر این روز مهم رو گرامی میداریم و این درخواست رو داریم که همگی با هم با حفظ محیط زیستمون بتونیم شرایط بهنری رو برای خودمون و حیواناتی که در اطراف ما زندگی میکنن، مهیا کنیم.