در این مقاله میخوام بهت 3 تکنیک بگم که باعث میشه موقع ساخت طلا یا نقره، به اصطلاح سَوالِه کمتری داشته باشیم و بتونیم از حداکثر طلا یا نقره خودمون استفاده کنیم چرا که اگر سواله تولید کنیم، طلا یا نقره ما به صورت خاک طلا و نقره درمیاد و جمع آوری و ذوب دوباره اونها کار بسیار سختیه که با اینکار امکان عدم بازگشت طلا و نقره ما وجود داره و به همین دلیل طلاسازان به دنبال راه هایی هستند که بشه کمترین سواله ممکن رو داشته باشن تا طلایی که در حال حاضر به شدّت افزایش قیمت داشته کمترین هدر رفت رو داشته باشه؛ البته که هر سه این تکنیک ها رو دوره طلاسازی در آکادمی اردوان آنوش به هنرجویان آموزش میدیم که با توجه به رسالت مجموعه و مسئولیت اجتماعی ای که داریم دوست داشتیم تا افراد بیشتری این تکنیک های کوچک امّا تأثیرگذار رو بلد باشن.

تکنیک اوّل زمانی که ما میخوایم مفتولی که آماده کردیم رو به مقطع دایره ای برسونیم از وسیله ای به نام حدیده استفاده میکنیم که به ما مفتولی رو بده که بتونیم باهاش زیور آلاتی که نیاز به مقطع دایره ای یک دست دارن رو بسازیم؛ امّا برای انجام این کار یک نکته بسیار ریز و ساده داره که اصولاً انجامش نمیدن و اون هم این مسئله است که برای اینکه بتونیم ابتدای مفتول رو از درب حدیده رد کنیم تا با گیره ی حدیده بِکِشیمش، مجبوریم که با سوهان زدن ابتدای مقطع رو نازک تر کنیم و سوزنی شکلش کنیم تا بتونه از درب حدیده عبور کنه که همین سوهان زدن سواله برای ما به همراه داره و در انتها کسری داریم، نکته ای که میخوام بگم رو بیشتر برای طلا استفاده میکنن چون به هر حال گرانتره و اگر کسری داشته باشیم به ضررمونه حالا میایم به جای سوهان زدن از تکنیک چکش کاری استفاده میکنیم و بعد از اینکه مفتول رو حرارت دادیم روی ابتدای اون و قسمتی که میخوایم چکش میزنیم و همزمان مفتول رو میچرخونیم، با اینکار هم سواله ای به وجود نمیاد و با چرخوندن همون حالت سوزنی رو ایجاد و آماده حدیده کشی میکنیم.

تکنیک دوم روشی هست که در زمان تولید زنجیرها کاربرد داره، زمانیکه ما برای ساختن زنجیر بعد از اینکه مفتول رو دور زیر پیچ مناسب پیچیدیم و الان مفتولمون یک حالت فنری داره و آماده ارّه شدن برای به دست اومدن دونه های حلقه زنجیرمون شده. همه مبتدی ها و کسایی که تکنیکی که میخوام بگم رو بلد نیستن، به صورت عمود روی مفتول فنری از بالا تا پایین رو ارّه میکنن امّا اینجا به یک نکته دقت نمیکنن که زمانی که در انتهای ارّه ی فنر هستن یک مقداری از حلقه آخری حدود دو سوم از اون هدر میره که این مسئله اصلاً خوب نیست و به هیچ وجه نمیتونیم از حلقه ای که دو سوم از اون رو نداریم استفاده کنیم؛ برای رفع این مسئله میایم و با یک ماژیک میایم و ابتدای حلقه اوّل رو به انتهای حلقه آخر وصل میکنیم که در نهایت یک خط کج روی فنر به دست میاد و با استفاده از ارّه طلاسازی روی این خط رو ارّه میکنیم که در پایان هیچ حلقه بدون استفاده ای نداریم و میتونیم از کل حلقه های به دست اومدمون زنجیرمون رو بسازیم.

تکنیک سوم و آخر در این مقاله این هست که از تیغ ارّه نازکتر برای بُرِش استفاده کنیم، درسته که شاید زمان بیشتری رو صرف ارّه کاری کنیم و به همین ترتیب انرژی بیشتری رو از ما بگیره امّا در نهایت نتیجه ای که به دست میاد کسری کمتره و با این روش ها میتونیم از هدر رفتن طلا و نقره جلوگیری کنیم.