تاریخچه سنگ الماس
الماس نوعی کریستال کربن شفاف و با کیفیت است و به عنوان سخت ترین ماده طبیعی روی زمین شناخته می شود.الماس ها فقط به دلیل مقاومت و سختی که دارند محبوب نیستند بلکه شاخص درخشانی و نسبت تراکم انتشار نورشان باعث شده که خاص شوند.
در دوره هاى گوهرشناسى در آکادمى جواهرات اردوان آنوش با سنگ ها و انواع تراش هاى آن آشنا مى شوید
کلمه Diamond از کلمه یونانی Adamas به معنی سخت و شکست ناپذیر گرفته شده است. اولین بار الماس هزاران سال پیش در هند کشف شد و از معروف ترین معادن هند، معدن گلکوندا (Gloconda)می باشد ( ایالت آندرا پرادش هند ). در واقع الماسهای معروف کوه نور و دریای نور از همین معدن استخراج شده‌اند.
در هند باستان الماس را مظهر قدرت می دانستند و اعتقاد داشتند که این گوهر صاحبش را شکست ناپذیر می کند. اما هیچگاه قادر به تراش آن نشدند تا اینکه در سال 300 قبل از میلاد در شرق هندوستان نوعی از عملیات تراش انجام گرفت. هندی‌‌های باستان دریافته بودند که فقط با الماس می‌توان الماس را تراش زد و می توانستند الماسها را تراش سطحی دهند.
از قدیمی‌ترین اشارات ثبت شده در تاریخ راجع به این سنگ قیمتی می توان به مورخ رومی پلینوس سکوندوس ( 77 سال قبل از میلاد ) اشاره کرد. الماس از سنگهای وسوسه انگیز تاریخ به شمار می رود و الماسهای تراش نخورده بر روی زره شوالیه‌ها و روی تاج پادشاهان و ملکه ها قرار می گیرد و آنرا سمبل عشق می‌دانند.
در روم باستان الماس از جایگاه ویژه‌ای برخوردار نبود چون رومی ها نمی‌دانستند آن را چگونه تراش دهند اما سختی آن را می‌ستودند و به عنوان نماد جاودانگی بر روی زره سربازان و ژنرال ها و برخی جواهرات سلطنتی به کار می بردند.
الماس دارای مصارف صنعتی و زینتی است. گر چه الماس را بیشتر به عنوان زینت بخش می‌شناسند، ولی بیش از 80 درصد آن به مصارف صنعتی می رسد. میزان الماس مصرفی در صنعت از 74 درصد در سال 1934 به 89 درصد در سال 1979 فزونی گرفته است. مصارف عمده الماس در صنعت جهت برش مواد بسیار سخت نظیر فولادهای آلیاژی و کاربید تنگستن ، ساییدن ، اره کردن سنگ و بتون و حفاری‌ها بکار می‌رود.
غزاله قاسمیان
مدرس دوره ساخت آکادمی جواهرات اردوان آنوش
